درد کمر و درمان های غیر جراحی

غالبا شایع ترین دلایل درد کمر عبارتند از:

کشیدگی ( رگ به رگ شدن عضلات) : ممکن است دلیل کمر درد کشیدگی لیگامنت ها یا تاندون ها و یا ماهیچه های کمر باشد. لیگامنت ها در واقع رباط هایی هستند که وظیفه حمایت و نگهداری از ستون فقرات و مفاصل آن ( مفاصل فاست) را بر عهده دارند . کشیدگی عضلات ، تاندون ها یا رباط ها ممکن است بر اثر زمین خوردن ، عادات حرکتی غلط (مثلا بلند کردن جسم سنگین و همزمان چرخاندن کمر) ، تصادف با اتومبیل و بسیاری دلایل دیگر رخ دهد. کشیدگی و آسیب به عضلات یا رباط ها و تاندون های ستون فقرات معمولا دردناک است و تا مدتی دامنه حرکتی فرد را محدود خواهد کرد.

وارد شدن فشار به عصب های ستون فقرات : هنگامی که یک رشته عصبی در ستون فقرات تحت فشار قرار می گیرد یا گیر می افتد ، ملتهب شده و شروع به ارسال سیگنال های درد به مغز می کند. بسیاری از آسیب ها و اختلالات ستون فقرات می تواند موجب گیر افتادگی یا فشار به ریشه های عصبی ستون فقرات شود، به طور مثال : بیرون زدگی دیسک ها ، ضخیم شدن رباط های ستون فقرات و تشکیل زائده استخوانی در مهره های ستون فقرات.

برآمدگی ، بیرون زدگی یا پارگی دیسک کمر: در این حالت محتویات داخل دیسک کمر ( با نام نوکلئوس پولپوس) فشرده می شود و لایه سخت خارجی دیسک ( با نام آنولوس فیبروس) را پاره کرده و از درون دیسک بیرون می زند. پس از پارگی دیسک محتویات داخل دیسک ( نئکلئوس پولپوس) که از درون دیسک بیرون زده است به ریشه های عصبی یا نخاع در ستون فقرات فشار می آورد و باعث بروز کمر درد می شود. درد کمر در این حالت ممکن است  با درد پا ها باشد. البته ممکن است به بیمار گفته شود که دچار سیاتیک است.

اصطلاح سیاتیک در پزشکی به گروهی از علائم گفته می شود که بر اثر وارد آمدن فشار به عصبی به نام سیاتیک ایجاد می شود.

فرسایش دیسک و مهره های ستون فقرات : فرسایش ستون فقرات بر اثر بالا رفتن سن ایجاد می شود. این حالت در واقع یک بیماری نیست بلکه شامل تغییراتی می شود که یه صورت طبیعی با بالا رفتن سن فرد در ستون فقرات  ایجاد می شود. با بالا رفتن سن دیسک های بین مهره ای ستون فقرات خشک می شوند و حجم آن ها کاهش میابد ، با تغییر فرم و کاهش ارتفاع دیسک ( بر اثرکم شدن حجم آب درون دیسک) فاصله بین مهره های ستون فقرات کاهش میابد و فضای موجود برای عصب ها نیز کم می شود.

سطح غضروفی مفاصل فاست در ستون فقرات نیز با بالا رفتن سن فرسایش میابد و زائده های استخوانی در اطراف مهره های ستون فقرات شکل می گیرند و این زائده ها ممکن است به سمت کانال نخاعی رشد کنند و موجب درد شوند.

اختلالات مفصل ساکروایلیاک : اساسی ترین بخش در لگن مفصل ساکروایلیاک می باشد. مفاصل ساکروایلیاک یا مفاصل خاجی در واقع محل اتصال ستون فقرات به استخوان لگن هستند. این مفاصل توسط رباط های بزرگی حمایت می شوند. میزان دامنه حرکت این مفصل بسیار کم است . ممکن است این مفاصل بیش از حد حرکت کنند یا برعکس به اندازه کافی حرکت نکنند.. در هر دو صورت مفصل ساکروایلیاک به خوبی عمل نمیکند و موجب بروز علائمی مانند درد کمر و درد در بالای پاها می شود.

سایر دلایل کمر درد :

عفونت در ستون فقرات : عفونت ستون فقرات یکی از دلایل کمردرد است که کمتر شایع است. عفونت ممکن است باکتریایی یا میکروبی باشد و می تواند بر دیسک های بین مهره ای ، استخوان های ستون فقرات ، طناب نخاعی و فضای بین ریشه های عصبی در ستون فقرات ( فضای اپیدورال) اثر بگذارد

تومور های ستون فقرات : تومور های ستون فقرات ممکن است خوش خیم یا بدخیم باشند که در صورت بدخیم بودن به آن سرطان گفته می شود. این رشد غیر عادی سلول ها ( به نام نئوپلاسم) میتواند از نوع اولیه ( رشد سلول ها در همان محل اولیه) یا از نوع متاستاتیک ( رشد سلول ها در محلی دیگراز محل اولیه ) باشد. سرطان نوع اولیه در مهره های ستون فقرات ؛ ریشه های عصبی و طناب نخاعی شکل می گیرد و در سرطان متاستاتیک ، سرطان اولیه از نقاط گفته شده به سایر نقاط بدن نیز سرایت می کند : مانند سینه ها ، کلیه یا کبد.

 علائم و نشانه ها

کمر درد خودش یک علامت و نشانه است. اما درد کمر ممکن است به شکل های مختلفی بروز کند. علائمی که فرد در خود مشاهده می کند بسته به نوع آسیب و محل آسیب در ستون فقرات می تواند به صورت های متفاوتی باشد.

کمردرد ممکن است حاد یا مزمن باشد . درد حاد به دردی گفته میشود که برای 4 تا 6 هفته طول کشیده است اما درد های مزمن برای زمان بسیاری طولانی تری ( گاهی در طول عمر شخص) ادامه دار بوده است. افرادی که دارای درد مزمن کمر هستند ممکن است در مقاطعی درد حاد کمر را نیز تجربه کنند.

کمردرد ممکن است ناگهانی و با حالت تیر کشنده باشد یا ممکن است خفیف باشد و به طور مبهمی حس شود. ممکن است درد کمر هنگام حرکت کردن حس شود یا تنها در هنگام سرفه کردن یا عطسه کردن شخص حس شود.

احتمال دارد همراه با درد کمر در دست یا پای خود احساس گزگز یا مورمور یا بی حسی کنید. ممکن است درد کمر شما تا پاها ادامه داشته باشد که در این صورت به آن سیاتیک گفته می شود.

درمان کمر درد به شیوه صحیح از اهمیت بالایی برخوردار است. در صورتی کمر درد شما ادامه دارد و خوب نمی شود باید حتما به پزشک مراجعه کنید . همچنین در صورتی که همراه با درد کمر یکی از علائم زیر را مشاهده کردید لازم است فورا به پزشک مراجعه کنید :

• دردی که به طور چشمگیری در حال شدت یافتن است
• دردی که مانع از انجام کارهای روزانه شما می شود
• احساس کرختی یا بیحسی در پاها
• احساس کرختی و بی حسی یا گزگز در دست ها
• عدم توانایی کنترل ادرار و مدفوع

روش تشخیص

در صورتی که کمر درد شدیدی دارید که برای مدت بیش از چند روز ادامه یافته است و علائمی دیگری همراه با درد کمر مشاهده می کنید لازم است به متخصص ستون فقرات مراجعه کنید. در هنگام معاینه پزشک سولاتی از شما می پرسد و برخی معاینات فیزیکی را روی شما انجام می دهد تا به دلیل اصلی درد کمر شما پی ببرد و یک برنامه درمانی مناسب برای درمان آن و کنترل علائم شما تا زمان بهبودی کامل تدوین کند. ممکن است برای تشخیص علت کمر درد علاوه بر معاینه فیزیکی نیاز به انجام آزمایشات عکسبرداری از جمه عکسبرداری اشعه ایکس ، یا سی تی اسکن نیز باشد.

فیزیوتراپی در درمان کمر درد

شما می توانید برای درمان کمر درد خود به فیزیوتراپی مراجعه کنید ، همچنین ممکن است پزشک ، شما را به مرکز فیزیوتراپی ارجاع دهد. فیزیوتراپیست می تواند در بهبود کمر دردتان کمک کند و به شما کمک کند دوباره مانند قبل کمر خود را حرکت دهید و به شما آموزش خواهد داد که چگونه درد خود را کنترل کنید. به کمک فیزیوتراپی کمر درد می توانید بدون نیاز به انجام عمل جراحی و صرف هزینه های گزاف و مصرف دارو و مواجهه با عوارض آن ، توان حرکتی کمر خود را بازیابید و درد آن را بهبود دهید. توصیه میکنیم در صورتی که در حال حاضر کمر درد دارید

• تا جایی که میتوانید مانند قبل به فعالیت خود ادامه دهید چرا که استراحت در تخت برای مدت زمان بیشتر از یک روز می تواند روند بهبودی شما را کند کند
• در صورتی که برای بیش از چند روز درد شما ادامه یافت به یک مرکز فیزیوتراپی مراجعه کنید

درمان های فیزیوتراپی شامل دو دسته فعال و منفعل می شود. درمان های منفعل ( معمولا به کمک دستگاه ها و یا درمان های دستی) به ریلکس کردن عضلات و کاهش درد کمک میکند به همین منظور در ابتدای درمان ، از روش های منفعل برای بهبود وضعیت فرد استفاده می شود و هدف این است که بیمار برای انجام درمان های فعال آماده شود. درمان های فعال ، تمرینات و حرکاتی هستند که کمر شما را تقویت می کنند و بروز مجدد کمر درد جلوگیری می کنند.

روش های درمانی منفعل

درمان های منفعل شامل موارد مختلفی است که برخی از مهمترین آن ها در ادامه آمده است :

ماساژ : هدف ماساژ ستون فقرات بر طرف کردن گرفتگی های مزمن در عضلات کمر و برطرف کردن تنش وارد شده به عضلات بر اثر فعالیت های روزانه می باشد.

درمان های دستی : فیزیوتراپ ها از بسیاری از تکنیک ها ی درمان دستی و جاندازی برای بهبود عمکرد مفاصل و بافت های مربوطه ( عضلات ، رباط ها ، تاندون ها و کپسول های مفصلی) استفاده می کنندو

سرما درمانی : سرما درمانی یا به اصطلاح کرایوتراپی برای کاهش سرعت جریان خون در ناحیه آسیب دیده به منظور کاهش التهاب ، گرفتگی عضلات و درد استفاده می شود. سرما درمانی از طریق گذاشتن کمپرس سرد یا انجام ماساژ سرد انجام می شود. روش دیگر سرما درمانی استفاده از اسپری مخصوص به نام فلورومتان در محل آسیب است.

الکتروتراپی با دستگاه TENS : توسط این دستگاه ماهیچه های شما با ارسال یک جریان الکتریکی ایمن به آن ، تحریک می شود . این روش یه کاهش گرفتگی عضلات و افزایش ترشح اندورفین و ترشح طبیعی مواد تسکین دهنده درد در محل آسیب کمک می کند.

اولتراسوند : اولتراسوند با افزایش جریان خون به کاهش گرفتگی عضله ، تورم و خشکی مفاصل و تسکین درد کمک می کند. این کار با فرستادن امواجی به عضلات و به وجود آمدن گرما انجام می شود که به بالا رفتن جریان خون و تسریع بهبودی کمک می کند.

روش های درمانی فعال

در قسمت درمان با روش های فعال فیزیوتراپیست تمرینات و حرکات بسیاری به شما آموزش می دهد . انجام این تمرینات به منظور بهبودی انعطاف پذیری، قدرت عضلانی ، ثبات عضلانی و تعادل و تفزایش دامنه حرکنی مفاصل ستون فقرات می باشد. برنامه تمرینی برای هر شخص متفاوت است و با توجه به وضعیت او و همچنین سوابق پزشکی او تدوین شده است. ممکن است تمریناتی که فیزیوتراپ برای کمر درد شما پیشنهاد کرده است برای درمان کمر درد شخص دیگری مناسب نباشد چرا که ممکن است علت اصلی کمر درد شما با شخص دیگر کاملا متفاوت باشد.

ورزش و حرکات اصلاحی

نوع آسیب و میزان آسیب وارد شده به کمر به طور چشم گیری بر نوع تمرینات مورد نیاز برای بهبود آن تاثیر دارد بنابر این قبل از شروع هرگونه ورزش درمانی کمر لازم است با فیزیوتراپ خود مشورت کنید. به خاطر داشته باشید که باید در حین تمرین به آرامی عضلات خود را بکشید ، نفس عمیق بکشید و بر روی عضلات کمر خود تمرکز کنید و به نحوی تمرینات را انجام دهید که انجام آن دردناک نباشد. در ادامه برخی حرکات اصلاحی ابتدایی که عموما برای درمان کمر درد تجویز می شوند اورده شده است. در مورد انجام این حرکات لازم است با فیزیوتراپ خود مشورت کنید.

تمرین 1

بر روی کمر خود بخوابید و سپس زانو های خود را به سمت چپ بچرخانید . این حالت را به مدت زمان 6 تا 8 بار نفس کشیدن نگه دارید. سپس لگن و زانوی خود را به حالت اولیه برگردانید و حرکت را در سمت دیگر انجام دهید.

تمرین 2

 

به همان حالت قبل روی زمین بخوابید و زانوی خود را به سمت سینه بالا بکشید سپس زانوی خود را ( مانند قبل) به سمت چپ و راست بچرخانید.

تمرین 3 

روی کمر خود بخوابید و زانو ها را خم کنید و کف پایتان کاملا روی زمین قرار دهید( با فاصله 4 تا 6 اینچ از باسن)  و پاها را به اندازه عرض لگن باز کنید. سپس لگن خود را در حدوود 4 اینچ از زمین فاصله دهید و به سمت چپ بچرخانید و این حرکت را برای سمت دیگر نیز انجام دهید.

تمرین 4

بر روی کمر خود بخوابید و زانوهای خود را با زاویه 90 درجه در بالای لگن خود قرار دهید. سپس مچ پای راست خود را روی زانو چپ خود قرار دهید سپس دستان خود را به دور پای چپتان حلقه کنید و  در به آرامی با دستان خود پای خود را به سمت قفسه سینه خود بکشید در حالی که با پای خود به سمت مخالف فشار می آورید. این حالت را برای زمانی به اندازه 6 تا 8 بار نفس کشیدن نگه دارید و سپس این حرکت را در سمت دیگر تکرار کنید.

تمرین 5 

 
به روی کمر خود بخوابید . سپس لگن خود را از زمین بلند کنید در حالی که با شانه و بازوی خود به زمین فشار می آورید و خود را بالا نگه داشته اید دو دست خود را زیر بدن خود به هم برسانید و در هم حلقه کنید و تا حدی بدن خود را بالا بکشید که قفسه سینه به چانه نزدیکم شود. این حالت را برای مدت زمانی معادل شش تا 8 بار نفس کشیدن نگه دارید. سپس به آرامی از قسمت لبالای ستون فقرات پایین به سمت زمین برگردید تا به حالت اولیه برسید. به اندازه 4 بار نفس کشیدن استراحت کنید و سپس این حرکت را تکرار کنید.

تمرین 6 

اول به حالت چهار دست پا قرار بگیرید و سپس بدن خود را در حالت تمرین شنا قرار دهید. در این حالت باید لگن شما در حالت صاف و از یک طرف با شانه های شما و از طرف دیگر با مچ پا در یک راستا قرار گرفته باشد (لگن به سمت بالا یا پایین خمیده نباشد). عضلات شکم را منقبض کنید و این حالت را برای زمان معادل 5 بار نفس کشیدن نگه دارید. سپس زانو های خو را خم کنید و دوباره  به حالت چهار دست پا دربیایید. برای زمان معادل 5 نفس استراحت کنید و حرکت را تکرار کنید.

تمرین7

 
برای رفع کمر درد به حالت چهار دست و پا قرار گیرید. دستان خود را در زیر شانه و زانو هایتان در زیر لگن قرار گیرد. و انگشتان پا نیز در زیر مچ پا قرار گیرد.سپس لگن خود را به سمت بالا بکشید و شانه های خود را به سمت عقب بگیرید تا قفسه سینه باز شود و سر را به سمت بالا بگیرید. سپس انگشتان پای خود را روی زمین بگذارید، کمر خود را خم کنید و سر خود را به سمت پایین بگیرید تا عضلات بالای کمر و گردن را ریلکس کنید.  این حرکت را با هر بارنفس کشیدن انجام دهید و برای شش بار ( شش نفس) تکرار کنید.

فیزیوتراپیست در صورت نیاز در مورد نحوه صحیح نشستن و ایستادن و عادات حرکتی صحیح در طول انجام فعالیت های روزانه به شما آموزش های لازم را می دهد و این کار در واقع بخش خود درمانی یا مراقبت از خود در فیزیوتراپی می باشد. در حین انجام درمان های فیزیوتراپی و انجام تمرینات در مورد عادات حرکتی صحیح و اصولی که به مراقبت بهتر از بدن شما و سلامتیتان کمک میکند به شما آموزش داده می شود.

فیزیوتراپیست در نهایت به شما یک برنامه تمرینی برای انجام دادن در خانه می دهد. انجام این تمرینات علاوه بر جلوگیری ار آسیب مجدد کمر  و همچنین به سلامتی شما کمک زیادی می کند.

فیزیوتراپی در جراحی ستون فقرات

در صورتی که مدتی است دچار کمر درد شده اید، ممکن است در کمال ناباوری متوجه شوید که جراحی ستون فقرات تنها روش برای درمان مشکل شما است. در واقع، گاهی اوقات عمل جراحی تنها انتخاب برای درمان بیمار است. به هر حال، خبر خوب در این رابطه این است که اکثر مشکلات کمر را می توان با استفاده از روش های غیر جراحی درمان کرد. در اصطلاح به این روش ها درمان های غیر تهاجمی یا محافظه کارانه گفته می شود.

بالا رفتن سن، عملکرد نامناسب بدن، وارد شدن ضربه، و مشکلات ساختاری همگی می توانند باعث وارد شدن آسیب به ستون فقرات شده و درد کمر و سایر علائم همچون درد در ناحیه پا و یا بی حسی یا ضعف پا را برای شما به همراه داشته باشند. درد مزمن کمر شرایطی است که معمولاً تشخیص و درمان آن نیازمند استفاده از خدمات یک تیم درمانی متخصص می باشد. در این رابطه قبل از انتخاب روش جراحی، لازم است درباره روش های درمانی قابل استفاده با چند متخصص ستون فقرات ملاقات نمایید. صرف وقت و زمان برای جمع آوری اطلاعات لازم در این حوزه می تواند به شما در اتخاذ یک تصمیم آگاهانه کمک کند. این تصمیم می تواند بهترین نتایج را با توجه به سبک زندگی و سطح مطلوب فعالیت برای شما به همراه داشته باشد.

راه ها و روش های درمان

روش های درمان درد در ناحیه کمر به شرح زیر هستند:

درمان بدون جراحی

مشابه تمام جراحی های غیر اورژانسی ستون فقرات، لازم است ابتدا از روش های درمانی غیر تهاجمی همچون فیزیوتراپی، مصرف دارو و بطور خاص داروهای ضد التهاب، و یا استفاه از انواع بریس های ستون فقرات قبل از انتخاب عمل جراحی برای بیمار مورد توجه قرار گیرد. دوره آزمایش این روش های درمانی محافظه کارانه برای افراد، متفاوت است و می تواند به شش هفته تا شش ماه زمان نیاز داشته باشد.

روش های جراحی

عمل جراحی ستون فقرات هنگامی به بیمار توصیه می شود که روش های غیر تهاجمی همچون مصرف دارو و فیزیوتراپی نتوانسته باشند به کاهش علائم مشکل کمک کنند. به هر حال، عمل جراحی فقط در مواردی مورد توجه قرار می گیرد که تشخیص علت اصلی مشکل همچون فتق دیسک، اسکولیوز، یا تنگی کانال نخاعی امکان پذیر باشد.

عمل جراحی ستون فقرات بطور قدیمی معمولاً به صورت عمل جراحی باز انجام می شود. در این روش ناحیه تحت درمان با یک شکاف بزرگ باز شده و از این طریق جراح می تواند آناتومی ستون فقرات را مشاهده کرده و به آن دسترسی داشته باشد. به هر حال، تکنولوژی در سال های اخیر پیشرفت زیادی داشته و امکان انجام عمل جراحی ستون فقرات با استفاده از تکنیک های دارای سطح تهاجم حداقل را فراهم کرده است.

به خاطر اینکه عمل جراحی بسته ستون فقرات (MISS) با حداقل سطح تهاجم نیازی به ایجاد شکاف بزرگ در ناحیه کمر ندارد، عضلات و بافت اطراف ستون فقرات در این نوع عمل جراحی آسیب نمی بینند و مدت زمان لازم برای عمل جراحی بطور قابل توجه کاهش پیدا می کند. علاوه بر این، کاهش طول مدت عمل جراحی می تواند باعث ایجاد درد کمتر پس از جراحی و دوره ریکاوری سریع تر شود.

فیزیوتراپی پس از عمل جراحی

متخصص فیزیوتراپی از روش های مختلف به منظور کمک به بیمار برای بازگشت به شرایط فیزیکی مناسب و بهبود آسیب دیدگی و نیز توانبخشی بیمار پس از عمل جراحی ستون فقرات استفاده می کند. مهمترین این روش ها به شرح زیر هستند:

کنترل درد

متخصص فیزیوتراپی دارای دانش و تجربه کافی برای کمک به بیمار جهت کاهش درد پس از جراحی ستون فقرات است. کنترل درد اولین مرحله با اهمیت در بازیابی قدرت بیمار است، زیرا انجام برنامه توان بخشی در صورتی که بیمار درد داشته باشد، معمولاً امکان پذیر نیست.

با وجودی که درد در دوره ریکاوری عادی تلقی می شود، متخصص فیزیوتراپی می تواند از روش های درمانی متعدد برای حداقل کردن درد بیمار در طول این دوره استفاده نماید. این روش ها به شرح زیر می باشند:

• استفاده از یخ
• قرار دادن ستون فقرات در وضعیت مناسب
• استفاده از انواع حرکت ها
• بکارگیری ابزارهای الکتریکی (مثل دستگاه تحریک الکتریکی عصب از راه پوست)

بسیاری از تکنیک های مورد استفاده برای کاهش کمر درد ساده و آسان هستند و به همین خاطر بیمار می تواند با این تکنیک ها آشنا شده و از آنها در خانه یا محل کار در طول روز استفاده نماید. برای بسیاری از بیماران، تعجب آور است که چگونه استفاده ساده از بسته های یخ و یا ایجاد تغییر در حرکت ها و نحوه قرار گرفتن بدن می تواند به کاهش درد پس از عمل جراحی کمک کند.

در حالت ایده آل، متخصص فیزیوتراپی می تواند اطلاعات و آموزش لازم برای بهبود سلامت کلی و ریکاوری پس از جراحی ستون فقرات از طریق تغییر در سبک زندگی را به بیمار ارائه کند. برای مثال در این رابطه ممکن است به بیمار توصیه شود در طول روز به مقدار کافی آب بنوشد و وضعیت خوابیدن خود را به نحو صحیح تنظیم نماید.

ورزش و حرکات اصلاحی

حرکات اصلاحی: برنامه ورزشی باید یکی از بخش های اصلی توانبخشی بیمار پس از جراحی ستون فقرات باشد. مطالعات انجام شده در این رابطه نشان می دهد افرادی که پس از عمل جراحی ستون فقرات تمرین های حرکتی انجام داده اند، پس از عمل نتایج بهتری را در مقایسه با افرادی که این تمرین ها را انجام نداده اند، مشاهده کرده اند.

ورزش های حرکتی خاص شامل تمرین های ستون فقرات و لگن و نیز تمرین های تقویت عضلات مرکزی بدن می باشد. در صورتی که متخصص فیزیوتراپی با ضعف در یک گروه از عضلات به خاطر فشار وارد شده قبل از عمل جراحی به یک عصب مواجه شود، احتمالاً از تمرین های خاص با تمرکز بر عضلات مورد نظر برای بیمار استفاده خواهد کرد. تمرین های حرکتی قلبی و عروقی مثل راه رفتن بر روی تردمیل می تواند به بهبود تحمل و پایداری کلی بدن کمک موثر نماید. علاوه بر این، متخصص فیزیوتراپی می تواند به بیمار نحوه انجام مناسب این تمرین ها را آموزش داده و شدت انجام آنها را کنترل نماید.

فیزیوتراپ همچنین می تواند تمرین هایی را به منظور افزایش انعطاف پذیری کلی در عضلات زرد پی، ساق پا و نیز عضلات چهار سر ران برای بیمار تجویز نماید. با توجه به اینکه قرار دادن بدن در وضعیت مناسب یک بخش مهم از حفظ سلامت ستون فقرات است، متخصص فیزیوتراپی می بایست نحوه انجام فعالیت های روزانه همچون نشستن صحیح را به بیمار آموزش دهد. در این رابطه می توان از تمرین های حرکتی نیز برای بیمار استفاده کرد.

مدالیتی فیزیکی: در صورتی که بیمار با درد پس از عمل جراحی مواجه شود، متخصص فیزیوتراپی می تواند از مدالیتی های فیزیکی برای کنترل درد بیمار استفاده کند. برای مثال از مدالیتی های مورد استفاده در فیزیوتراپی می توان از الکتروتراپی از راه پوست (TENS) نام برد. فیزیوتراپی می تواند با استفاده از گرما به ریلکس کردن و بهبود چرخش خون در ناحیه کمر کمک نماید. علاوه بر این در این رابطه می توان از یخ برای کاهش ورم و درد ایجاد شده در نزدیک محل جراحی استفاده کرد .

هنگام استفاده از مدالیتی ها باید توجه داشت که بعضی از آنها ممکن است مزایای مورد نظر را برای بیمار به همراه نداشته باشند. فیزیوتراپ یک متخصص در انجام فعالیت های حرکتی است. به این ترتیب اگر برای شما فقط از روش های درمانی غیر فعال مثل گرما یا یخ درمانی استفاده می شود، شما باید از خود سوال کنید آیا بهترین روش های مراقبتی برای بهبود وضعیت کمر به شما ارائه می شود یا خیر.

ماساژ محل ایجاد جراحت: در صورتی که فیزیوتراپ سفت شدن محل ایجاد شکاف عمل جراحی را تشخیص دهد، از تکنیک های خاص برای رفع مشکل استفاده می نماید. معمولاً، طول دوره درمان در این حالت می تواند چیزی بین سه تا شش هفته باشد. متخصص فیزیوتراپی می بایست مطمئن شود که برنامه درمانی شما در طول این مدت ادامه پیدا می کند. علاوه بر این، فیزیوتراپ باید شما را از فعالیت های لازم در صورت بازگشت درد در ناحیه کمر یا عود مجدد درد سیاتیک مطلع نماید.

اولتراسوند تراپی

اولتراسوند درمانی یکی از روش‌های درمانی است که معمولاً از آن در فیزیوتراپی استفاده می‌شود. از این روش برای گرمادهی عمقی به بافت‌های نرم بدن استفاده می‌شود. این بافت‌ها عبارتند از عضلات، تاندون‌ها، مفاصل و رباط‌ها (لیگامان‌ها). اولتراسوند مورد استفاده در فیزیوتراپی را نباید با اولتراسوند تشخیصی (سونوگرافی) اشتباه گرفت، چرا که از اولتراسوند تشخیصی تنها برای دیدن داخل بدن استفاده می‌شود، مانند چک کردن جنین در طول دوران بارداری.

اولتراسوند چگونه عمل می‌کند؟

اثرات گرمادهی عمقی: از اولتراسوند اغلب برای گرمادهی عمقی به ساختار بافت‌های نرم بدن استفاده می‌شود. گرمادهی عمقی به تاندون‌ها، عضلات یا رباط‌ها باعث افزایش گردش خون در آن‌ها می‌شود، که این امر به فرایند بهبود کمک می‌کند. همچنین افزایش دمای بافت با استفاده از امواج اولتراسوند به کاهش درد کمک می‌کند.

می‌توان از گرمادهی عمقی برای افزایش «قابلیت کشش» عضلات و تاندون‌های سفت شده استفاده کرد.

اولتراسوند، انرژی وارد بدن می‌کند. این انرژی باعث می‌شود که حباب‌های گاز تشکیل شده در بافت‌های بدن رشد کنند و به سرعت کوچک شده و از هم فرو بپاشند؛ به این فرایند کاویتاسیون گفته می‌شود.

درمان با اولتراسوند چگونه است؟

اولتراسوند با یک دستگاه دارای مبدل اولتراسوند (پروب؛ یا همان دسته تولیدکننده امواج اولتراسوند) انجام می‌شود. روش کار به این شکل است که ابتدا مقدار کمی ژل به ناحیه تحت درمان بدن مالیده می‌شود سپس دکتر فیزیوتراپ به آرامی پروب را به شکل دایره‌های کوچکی روی بدن بیمار حرکت می‌دهد. دکتر فیزیوتراپ می‌تواند، از طریق تغییر تنظیمات دستگاه اولتراسوند، عمق نفوذ امواج اولتراسوند را کنترل کرده و یا شدت اولتراسوند را تغییر دهد. در هر مرحله از درمان از تنظیمات متفاوتی استفاده می‌شود. معمولاً، بسته به اندازه مساحت عضو مورد نظر، درمان با اولتراسوند 3 تا 5 دقیقه زمان می‌برد.

درمان با اولتراسوند چه حسی دارد؟

معمولاً بیمار در حین درمان با اولتراسوند چیزی حس نمی‌کند، البته در برخی موارد ممکن است در ناحیه تحت درمان کمی احساس گرمی یا خارش وجود داشته باشد.

به هر حال، اگر بیمار جدا از حس سردی ژل، بر روی پوست خود چیز دیگری حس نکرد جای تعجب نیست اما اگر ناحیه تحت درمان نسبت به تماس بسیار حساس باشد، ممکن است با عبور پروب از روی آن، بیمار کمی احساس ناراحتی کند. در هر صورت، قاعدتاً درمان با اولتراسوند نباید دردناک باشد.

کاربردهای اولتراسوند

از اولتراسوند در موارد زیر استفاده می‌شود:

• بر طرف کردن جای جوش خوردگی زخم‌ها (بافت اسکار) و رفع چسبندگی آن‌ها به بافت‌های زیرین
• کاهش التهاب، ورم و رسوبات کلسیم
• ایجاد یک حرارت عمقی متمرکز در یک ناحیه، جهت شل کردن عضلات دچار اسپاسم (بسیار عمیق‌تر از آنکه بتوان با استفاده از یک کیسه داغ آن را تحت تأثیر قرار داد یعنی تا عمق 5 سانتی‌متری)
• افزایش قابلیت کشش بافت‌های نرم پیش از انجام حرکات کششی یا تمرینات ورزشی
• کمک به بهبود در سطح سلولی
• سرعت بخشیدن به سوخت و ساز و بهبود جریان خون
• کاهش تحریک ریشه‌های عصبی
• در شدت‌های پایین می‌تواند سرعت بهبود استخوان‌ها را افزایش دهد
• افزایش میزان جذب دارو‌ از طریق پوست با استفاده از روش فونوفورزیس.

صدماتی که معمولاً به‌وسیله اولتراسوند قابل درمان هستند:

• بورسیت (تورم کیسه مفصلی)
• تاندونیت (التهاب تاندون‌ها)
• کشیدگی‌ها و پارگی‌های عضلات
• شانه منجمد
• رگ به رگ شدن و صدمات وارده به رباط‌ها
• سفتی یا کنتراکچر مفصلی

خطرات و عوارض درمان با اولتراسوند

سازمان غذا و داروی آمریکا، با این شرط که اولتراسوند درمانی توسط یک فرد دارای مجوز این کار انجام شود و همچنین با این شرط که فرد مذکور سر مبدل (پروب) را در تمام مدت درمان در حرکت نگهدارد، این نوع درمان را بی‌خطر می‌شناسد. اگر سر مبدل بیش از اندازه در یک جا باقی بماند، امکان سوختن بافت‌های زیرین وجود دارد، که امکان دارد بیمار آن را احساس کند یا نکند.

نباید از اولتراسوند درمانی در بخش‌هایی از بدن که در زیر توضیح داده شده استفاده کرد:

• روی شکم، نواحی مختلف لگن یا قسمت پایینی پشت زنانی که دوره قاعدگی خود را می‌گذرانند یا باردار هستند
• روی ضایعات، آسیب دیدگی‌های پوستی یا شکستگی‌های در حال ترمیم
• دور چشم‌ها، پستان‌ها یا آلت تناسلی
• روی هر ناحیه‌ای از بدن که در آن ایمپلنت پلاستیکی وجود دارد
• نزدیک یا روی نواحی دارای تومور بدخیم

کشش یا تراکشن

استفاده از نیروی کشش ملایم تا متوسط جهت ایجاد فاصله میان استخوان ها یا مهره های ستون فقرات، کشش درمانی نام دارد. تصور کنید که میله ی بارفیکس را با دستان خود گرفته اید و پایین تنه و پاهای شما آویزان هستند و تحت تاثیر جاذبه به پایین کشیده می شوند. نیروی مورد استفاده در کشش درمانی، نیرویی مشابه آنچه توصیف شد را به قسمت پایین کمر وارد می کند. اما چنانچه از درد ناحیه ی کمر رنج می برید، این امر امکان پذیر نیست. در این موارد فیزیوتراپیست یا دستگاه کشش به شما کمک می کنند. نیروی کششی باعث می شود تا مهره ها در حد میلی متر از یکدیگر فاصله بگیرند. پایین کمر، پنج و در ناحیه ی گردن هفت مهره وجود دارد.

تراکشن چگونه عمل می کند ؟

پس از استفاده از نیروی کششی( تراکشن)، فاصله ی میان مهره ها افزایش می یابد و نتایج زیر حاصل می شود :

1-فشار کمتری بین دیسک های ستون فقرات خواهد بود و در نتیجه از شدت درد کاسته شده و دیسک تقویت می شود.

2-با نزدیک شدن هسته های ژلی به مرکز دیسک، ممکن است برآمدگی یا تحدب دیسک کاهش یابد.

3-مجراهای خروجی ستون فقرات بازتر شده و رشته های عصبی امکان تنفس و رشد پیدا کرده، گردش خون بهتر انجام شده و از میزان فشار به آن ها کاسته می شود.

4-با کمک کشش ستون فقرات، از تاثیر فشار ناشی از نیروی جاذبه ی زمین بر مفاصل ستون فقرات و حالت نامناسب بدن کاسته می شود.

5-کشش داده شده به عضلات،تاندون ها و رباط ها، هیچ گاه با انجام تمرینات و فعالیت های روزمره به بدن وارد نمی شود مگر اینکه بدن را کاملا شل کرده و از میله آویزان شوید.

6-گردش خون و تغذیه ستون فقرات تنها زمانی صورت می گیرد که مواد محرک و اکسیژن بتوانند به ناحیه ی مورد نظر وارد شوند. این امر روند بهبودی را سرعت بخشیده و از درد اعصاب ستون فقرات می کاهد.

کاربردهای تراکشن چیست ؟

_ در دردهای مزمن یا تازه در ناحیه ی گردن و پایین کمر ناشی از مشکل مکانیکی

_ سیاتیک( درد در ران و ساق پا )

_ برآمدگی یا تحدب دیسک کمر و گردن

_ فشار بر عصب( گرفتگی اعصاب)

_ آرتروز ستون فقرات

_ بیماری دژنراتیو(زوال ) دیسک

_ تنگی مجرای ستون فقرات

چگونگی کارکرد تراکشن یا کشش ستون فقرات

در کشش یا تراکشن گردن، فرد دراز کشیده و گردن او توسط دو قطعه ی جانبی ثابت نگه داشته می شود. سر روی دستگاه قرار می گیرد و قطعات به آرامی به داخل حرکت می کنند تا گردن را ثابت نگه دارند. سر فرد قفل و ثابت نمی شود وفرد می تواند به راحتی سر را از چهار چوب خارج کند. فیزیوتراپیست دستگاه کشش کامپیوتری را تنظیم کرده و از میزان کشش کم شروع می کند. این میزان از 12 الی 18 پوند ( 6 تا 9 کیلوگرم )شروع شده و تا 30 پوند ( 15 کیلوگرم ) قابل افزایش است.برای مقایسه، می توان سر انسان را در نظر گرفت که بین 16 تا 22 پوند( 8 تا 11 کیلوگرم) وزن دارد. دستورالعمل، با دقت و کامل به بیمار داده می شود. دستگاه دارای دکمه ی ایمنی است. چنانچه بیمار احساس ناراحتی کند، می تواند با فشار دادن این دکمه، دستگاه را متوقف کند. درمان بین 8 تا 25 دقیقه طول می کشد.

در کشش قسمت پایین کمر، کش محکم و پهنی دور نیم تنه و دنده ها، و کش دیگری دور کفل ها بسته می شود. بند دستگاه کشش به کش پهن اطراف کفل ها بسته می شود. پاها روی سکویی قرار می گیرند که ارتفاع این سکو بر اساس زاویه ی کشش قابل تنظیم است. سپس کفل ها توسط بند دستگاه کشش، کشیده می شوند. کشش در کفل ها باعث کشش در ستون فقرات می شود چرا که کفل ها توسط مفاصل و رباط ها به ستون فقرات متصل هستند. نیروی کششی مورد استفاده در این قسمت، بیشتر از نیروی مورد استفاده درناحیه ی گردن است به این دلیل که قسمت پایین ستون فقرات به نیروی بیشتری نیاز دارد تا فشار وارد شده را خنثی کند. این میزان از فشار از 30 تا 40 پوند (15 تا 20 کیلوگرم ) شروع می شود. همراه با کشش توسط دستگاه، تخت زیر بدن هم در قسمت پایین کمر جدا می شود تا تاثیر کشش افزایش یابد.

افراد مناسب برای استفاده از این روش

این روش درمانی برای افراد مبتلا به مشکلات ستون فقرات بسیار موثر است . از این جهت که کشش، نیروی جاذبه را خنثی کرده و ستون فقرات به حالت اول برمی گردد. این روش در موارد جا به جایی دیسک ها، خارهای استخوانی، بیماری دژنراتیو( زوال) دیسک، دیسک ناشی از فتق، مشکلات غضروفی، سیاتیک، تنگی مجرای ستون فقرات و گرفتگی اعصاب موثر است.

عوارض و خطرات

کشش ستون فقرات خطرات دراز مدت به همراه ندارد.ممکن است برخی عوارض جانبی در زمان یا پس از درمان مشاهده شود. بسیاری از بیماران پس از درمان، اسپاسم عضلانی دارند و برخی در ناحیه ی تحت درمان، درد احساس می کنند کشش ستون فقرات، مناسب همه ی افراد نیست. پزشک تشخیص می دهد که آیا انجام این روش ارزش تاثیرات بالقوه در برابر خطرات آن را دارد یا نه.

نتایج درمان با تراکشن

انجام کشش درمانی به همراه سایر درمان های فیزیکی به بهبود چشمگیر بیماران کمک می کند. این روش، درد را تسکین میدهد. برخی از بیماران به مدت کوتاهی به کشش درمانی نیاز دارند و برخی دیگر تا پایان عمر. نتایج حاصل از کشش درمانی عبارتند از: رهایی از درد، تنظیم مناسب ستون فقرات و رفع فشار از روی مفاصل. کشش ستون فقرات، عضلات و استخوان های پشت را کشش می دهد تا بر تاثیرات جاذبه ی زمین غلبه کند. چنانچه درمان صحیح انجام شود، بهبودی چشمگیری در حرکت و احساس فرد در طول روز مشاهده می شود.

مگنت تراپی

مگنت تراپی یک روش درمانی بی خطر و غیر تهاجمی است که در آن حوزه های مغناطیسی بدن، برای اهداف درمانی استفاده می شود. این روش درمانی می تواند باعث تسریع فرآیند بهبود طبیعی بدن شده و کاهش درد را به صورت طبیعی برای بیمار به همراه داشته باشد. در مگنت تراپی از انرژی مغناطیسی بر روی پوست یا نزدیک آن، به منظور بهبود شرایط مربوط به بیماری و همچون درد استفاده می شود.

مقدار قدرت انرژی مغناطیسی با واژه های «گوس» یا «تسلا» اندازه گیری می شود. یک تسلا معادل 10،000 گوس است. در روش درمانی مگنت تراپی معمولاً از دامنه 200 تا 10،000 گوس برای درمان بیمار استفاده می شود. انرژی مغناطیسی دستگاه های خانگی معمولاً در حدود 200 گوس است.

در مگنت تراپی از سیگنال های مغناطیسی هسته ای ایجاد شده در یک حوزه الکترو مغناطیسی برای درمان سلول های آسیب دیده غضروف و تحریک فرآیند بهبود آنها استفاده می شود. امروزه بسیاری از افراد با درد و کاهش دامنه حرکتی مفاصل به عنوان بخشی از مشکلات روزمره خود روبرو هستند. این روش درمانی می تواند به این افراد در راستای بهبود عملکرد مفاصل بدون نیاز به عمل جراحی کمک فراوان کند.

این روش درمانی چگونه عمل می کند؟

سودمندی استفاده از مگنت تراپی به عنوان یک روش درمانی به خاطر وجود حوزه های مختلف الکترو مغناطیسی می باشد که در بدن انسان بطور طبیعی وجود دارد. برای مثال، انتقال پیام ها در سیستم عصبی و عکس العمل عضلات به آنها با فعالیت مغناطیسی بدن ارتباط دارد. علاوه بر این گرما می تواند بزرگترین حوزه مغناطیسی را در بدن ایجاد کند. به همین خاطر بیان می شود حوزه های مغناطیسی منفی می توانند باعث تحریک متابولیسم بدن، افزایش مقدار اکسیژن در دسترس سلول ها، و کاهش محیط اسیدی در بدن شود.

قبلاً تصور می شد حوزه های مغناطیسی غیر عادی در بدن می تواند باعث ابتلا به بیماری های خاص شود یا حوزه های مغناطیسی می توانند نقش با اهمیتی در عملکرد مناسب مجدد بدن داشته باشد. علاوه بر این ممکن است شما شنیده باشید که انرژی مغناطیسی می تواند آهن موجود در سلول های قرمز خون را جذب کند و باعث افزایش سطح چرخش آن شود. اما همه این تصورات غلط است. در حقیقت آهن موجود در سلول های خونی به شکل مغناطیسی نیست. به هر حال، از نظر تئوریک، حوزه های الکترو مغناطیس می تواند دارای تاثیر خاص بر مولکول های خون و نیز سایر اعضای بدن باشد.

مزایای مگنت تراپی چیست؟

• دستگاه های مغناطیسی می توانند باعث افزایش جریان خون در مویرگ ها و خارج شدن اسید لاکتیک و سایر مواد فاسد از بافت های بدن شود و به این ترتیب کاهش درد و التهاب را برای فرد به همراه داشته باشند.
• این روش می تواند باعث افزایش گردش خون و اکسیژن به همراه گردش سایر مواد مغذی موجود در خون شود.
• بهبود فرآیند ترمیم شکستگی
• تاثیرگذاری قوی بر ترشح هورمون های خاص از غدد بدن
• تحریک و بهبود فعالیت آنزیم ها و سایر فرآیندهای فیزیولوژیک بدن

چه مشکلاتی را می توان با روش مگنت تراپی درمان کرد؟

بیماری هایی که امکان تشخیص یا درمان آنها با استفاده از روش مگنت تراپی وجود دارد شامل آتروز، سرطان، مشکلات چرخش خون، نوروپاتی دیابتی (بیماری اعصاب)، فیبرومیالژیا، عملکرد نامناسب سیستم ایمنی، عفونت، التهاب، بی خوابی، اسکلروزِ چند گانه، درد عضلات، نوروپاتی، درد، آرتریت روماتوئید و استرس است. علاوه بر این با استفاده از مگنت تراپی می توان سطح انرژی بدن و طول عمر را افزایش داد. کاربردهای رایج مگنت تراپی به شرح زیر هستند:

• پوکی استخوان
• آرتروز، آرتروپاتی، اسپوندیلوز
• انقباض عضلانی
• ترک خوردگی و شکستن استخوان ها در نتیجه وارد شده ضربه یا فشار
• مشکلات عضلانی
• درد مزمن، التهاب و درد شدید
  
• مشکلات سیستم خون رسانی
• تنگی نفس
• مشکلات پوستی
• خستگی

آیا این روش درمانی بی خطر است؟

بله. ابزارهای مگنت تراپی که برای اهداف درمانی استفاده می شوند، کاملاً بی خطر هستند.

چه زمان لازم است از این روش درمانی استفاده شود؟

از این روش درمانی در بسیاری از موارد برای بیماران استفاده می شود. امکان استفاده از این روش در هنگام ایجاد درد یا التهاب شدید و نیز شرایط بیماری مزمن، فرآیند بهبود ضعیف یا موارد مانند آن وجود دارد. به هر حال هنگام انتخاب این روش درمانی لازم است به موارد منع مصرف زیر توجه داشت:

• مواردی که از دستگاه های تنظیم ضربان قلب استفاده می شود
• بارداری
• مشکلات بد خیم سلول های خونی
• عفونت های شدید و بیماری فعال سل
• مشکلات غدد
• خون ریزی

آیا استفاده از این روش درمانی برای همه مناسب است؟

بله. استفاده از این روش درمانی به همه افرادی که دارای شرایط ذکر شده بالا نباشند، توصیه می شود. به هر حال، امروزه مطالعات متعددی انجام شده که نشان می دهد ترکیب استفاده از این روش درمانی برای چند مرتبه دارای تاثیر بیشتر در مقایسه با زمانی است که فقط از یک جلسه درمانی استفاده شود. به هر حال افراد مختلف می توانند از مزایای این روش درمانی در طول زندگی روزمره خود بهره مند گردند.

طب سوزنی DRY NEEDLING

طب سوزنی مورد استفاده در فیزیوتراپی که برای درمان درد کمر، گردن و زانو بسیار مفید است، معمولاً در کنار دیگر روش‌های درمان مشکلات اسکلتی ـ عضلانی به کار برده می‌شود و عمدتاً بر تسکین درد متمرکز  است. البته بسیاری نیز به جای مراکز فیزیوتراپی مدرن به متخصصین طب سوزنی سنتی چین مراجعه می‌کنند که عارضه‌های متعددی مانند اعتیاد، اختلال‌های روانی را نیز معالجه می‌کنند. طب سوزنی به عنوان اقدامی پیشگیرانه نیز کاربرد دارد که سلامت کلی بدن را حفظ می‌کند.

طب سوزنی چیست؟

طب سوزنی گونه‌ای از طب باستانی چین است که بیش از سه هزار سال قدمت دارد. طب سوزنی مبتنی بر این نظریه است که سرزندگی طبیعی بدن و سیستم ارتباطی بدن، Qi (با تلفظ چی)، در سراسر بدن درون مجراهایی موسوم به مریدین جریان دارد.

بر مبنای باوری دیرین، مسدود شدن این مجراهای چی باعث بیماری می‌شود، این انسداد را باید به کمک طب سوزنی از بین برد تا جریان یافتن مناسب انرژی امکان‌پذیر شود. ممکن است دیدگاه مدرن چنین باوری را صحیح نداند، اما هر چه بر دانسته‌های ما در مورد چگونگی عملکرد بدن افزوده می‌شود، بسیاری از پزشکان غربی نیز از نقطه نظر علمی بر سودمندی طب سوزنی صحه می‌گذارند. کشف شده است که بسیاری از مریدین‌های سنتی بر نقاط ماشه‌ای درد (نقاطی در عضله که موجب انتشار رو به بیرون درد می‌شود) یا حتی ناحیه‌هایی از بدن منطبق هستند که بر نحوه انتقال سیگنال‌های درد توسط سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) اثر می‌گذارد.

دستکاری و تحریک بافت بدن در این نقاط ظاهراً در درمان ناراحتی مؤثر است، اگرچه دلیل تسکین یافتن هنوز کاملاً مشخص نیست. در حال حاضر هیچ مدرک مستدل و علمی حاکی از وجود چی یا مریدین وجود ندارد و پژوهش‌های بسیار گسترده‌تری باید برای درک کامل شیوه تأثیرگذاری طب سوزنی انجام شود.

سوزن زدن خشک چیست؟

سوزن زدن خشک تکنیک مؤثر و کارآمدی برای درمان درد عضلانی و نقص عملکرد میوفاشیال محسوب می‌شود. سوزن زدن خشک یا تحریک درون عضلانی (IMS) را دکتر چان گون ابداع نمود. این روش برای شل کردن و رفع گرفتگی عضله‌های بیش فعال دارای نقطه‌های ماشه‌ای بسیار مفید است.

این روش درمانی به بیان ساده، سوزن زدن نقاط ماشه‌ای بدون تزریق هیچ گونه ماده‌ای را شامل می‌شود.

این رویکرد بر اصول نوروفیزیولوژی و آناتومی غربی مبتنی است و نباید آن را با طب سوزنی نشأت گرفته از طب سنتی چین اشتباه گرفت. بااین حال از آنجایی که سوزن‌های یکسانی در هر دو روش طب سوزنی و سوزن زدن خشک استفاده می‌شود، سردرگمی در مورد کاربرد این دو اصطلاح قابل درک است.

عارضه‌های قابل درمان با طب سوزنی

تردیدی در مورد کارآمدی طب سوزنی در کاهش درد وجود ندارد. طب سوزنی برای تسکین عارضه‌های زیر مفید است:

• درد کمر و پشت بدن
• گردن درد
• درد شانه
• زانو درد
• سیاتیک
• سر درد
• درد عضلانی
• آرتریت (التهاب مفصل)

شیوه انجام طب سوزنی

در طب سوزنی، متخصص سوزن‌های استریل بسیار ظریفی را در نقطه‌های خاصی در امتداد مریدین‌ها فرو می‌کند و سپس سوزن‌ها را برای تحریک چی (جریان انرژی) اندکی دستکاری می‌کند که این کار موجب بروز احساس درد سنگین و خفیفی می‌شود که اگر بیمار از قبل در مورد آن آگاهی نداشته باشد اندکی برایش عجیب خواهد بود! هدف متخصص طب سوزنی برانگیختن همین واکنش است، چون چنین واکنشی با فعال کردن فشار روی نقاط مشخص تسکین درد را موجب می‌شود. فعال کردن بعضی نقاط آسان‌تر و تأثیر آنها در آرام کردن درد قوی‌تر است.

متخصص طب سوزنی برای درمان درد پشت و کمر معمولاً بر روی نقاط واقع در محل درد یا نقاط اصلی روی دو سمت کمر، حتی در صورت درد یک طرف، متمرکز می‌شود. نقاط انتهایی یا دیستال نقاطی هستند که در محل درد قرار ندارند، اما پرداختن به آنها برای درمان مشکل مفید دانسته می‌شود. این نقاط نیز معمولاً در کف پا یا پایین پا قرار دارد. همچنین متخصص سوزن را، صرف نظر از محل خاص درد، در شماری از نقاطی فرو می‌کند که معمولاً به درمان آسیب دیدگی‌های تاندون‌ها و عضلات، درد استخوان و مفصل یا مشکلات مربوط به رباط‌ها کمک می‌کند.

طول مدت و زمان‌ بندی جلسه‌های درمان

یک جلسه‌ طب سوزنی معمولاً 20 تا 30 دقیقه طول می‌کشد و در طول این مدت سوزن‌ها در جای خود باقی می‌ماند. بر اساس ارزیابی‌های اولیه ممکن است سوزن‌ها مدت کوتاهی درون بدن باقی بماند، و به تدریج همگام با آشنا شدن بیمار با فرایند درمان زمان هر جلسه و تعداد سوزن‌های مورد استفاده افزایش یابد.

تأثیر طب سوزنی تراکمی است، بنابراین درمان گاهی به چند جلسه، معمولاً 6 تا 8 جلسه، نیاز دارد. تسکین درد به موازات پیشرفت درمان بیشتر می‌شود، البته سرعت واکنش نشان دادن بیماران با یکدیگر متفاوت است. برای مثال واکنش نشان دادن عارضه‌های مزمن غالباً زمان بیشتری می‌برد و گاهی اوقات حتی عارضه در ابتدای درمان تشدید می‌شود، اما طب سوزنی معمولاً حتی برای این عارضه‌ها نیز پس از گذر از مرحله اولیه ناراحتی مفید خواهد بود.

اثرات جانبی، عوارض و دلایل عدم انجام طب سوزنی

تاکنون اثرات جانبی بسیار اندکی برای طب سوزنی گزارش شده است و همین عوارض انگشت‌شمار، مانند سرگیجه یا کبودی جزیی اطراف محل‌های فرو کردن سوزن، نیز معمولاً ملایم است و به خودی خود برطرف می‌شود. اگرچه برای طب سوزنی نیز مانند هر روش درمانی دیگری شرایط خاصی وجود دارد که بهتر است طب سوزنی تحت آن شرایط خاص مورد استفاده قرار نگیرد. توصیه می‌شود افراد مبتلا به حساسیت به فلز یا هموفیلی به هیچ عنوان به طب سوزنی روی نیاورند و طب سوزنی بیماران دارای پیس میکر یا ضربان‌ساز نیز با احتیاط انجام شود.

ماساژ درمانی

ماساژ درمانی در فرهنگ های سر تا سر دنیا تاریخچه ی طولانی دارد. امروزه ، از انواع مختلف ماساژ درمانی برای بسیاری از اهداف سلامتی استفاده می شود مانند تسکین درد، توانبخشی پس از جراحات ورزشی، کاهش فشار، آرامش بخشی، مهار اضطراب و افسردگی و کمک به شادابی  بدن.

فیزیوتراپیست ها  علاوه بر تسکین سریع درد از طریق ماساژ، می توانند علت اساسی به وجود آورنده ی درد را نیز مشخص کنند.

بنابراین فیزیوتراپیست ها تنها با سطح پوست کار نمی کنند، بلکه ریشه ی مشکل را شناسایی کرده و روی عمق آن کار می کنند، این عمل باعث جلوگیری از بروز دوباره  مشکل می شود.

فیزیوتراپیست های مرکز مهرآیین  در زمینه تکنیک های مختلف ماساژ درمانی آموزش دیده اند ، ماساژ درمانی ما شامل پیاده سازی فشار در عمق نواحی متمرکز درد و تنش می باشد.

متخصصین  کار آزموده ی ما با دانش کافی می توانند درد بافت ماهیچه ها را از بین برده و  تسکین ببخشند.

ماساژ می تواند با کارایی بالا یا به صورت تنها و یا همراه با دیگر تکنیک های فیزیوتراپی اجرا شود.

• از بین بردن تنش، درد و گرفتگی
• ایجاد آرامش
• کمک به بهبودی جراحات ورزشی
• پشتیبانی بلند مدت از مدیریت مشکلات شناخته شده ی بافت نرم
• کمک به جلوگیری از وقوع دوباره ی جراحت

فواید ماساژ درمانی

کاهش اضطراب : رهایی از استرس کلید رسیدن به زندگی سالم تر است. حتی یک جلسه ی ماساژ درمانی می تواند به طور قابل توجهی ضربان قلب و سطح کورتیزول و انسولین را کاهش دهد که همگی منجر به کاهش اضطراب روزانه می شوند.

ایجاد آرامش : نشان داده شده که ماساژ می تواند بدن را وارد یک حالت آرامش بخش  و بهبود درد با استراحت کند.

بهبود حالت بدن : بر خلاف دیگر عادت ها، اصلاح حالت بدن می تواند ایجاد آرامش کند. ماساژ به انجام حرکات سالم و طبیعی کمک کرده که می تواند باعث بهبودی حالت کلی بدن شود.

کاهش فشار خون : تصورات غلط در مورد فشار خون بالا تقریبا از همه ی عارضه های دیگر پزشکی بیشتر است. ولی یک راه طبیعی و کارآمد برای رفع این عارضه، ماساژ درمانی است.

شل کردن عضلات : آیا از درد گردن، پشت یا عضلات خود رنج می برید؟  ماساژ با شل کردن عضلات سفت شده، مشکل را از ریشه حل می کند.

تقویت انعطاف پذیری و محدوده ی حرکتی : با پیر شدن افراد، مفاصل سفت شده و در نتیجه محدوده ی حرکتی کاهش می یابد. ماساژ به نرم ماندن مفاصل کمک کرده و باعث انعطاف پذیری و کاهش خطر آسیب می شود.

عمیق تر و آسان تر کردن تنفس : یکی از نشانه های اضطراب، تنگی نفس است. ماساژ می تواند به رفع مشکلات تنفسی کمک کرده و بدن را آرام کند.

رفع سر درد ها : بسیاری از افراد از سر درد های مزمن و میگرن ها رنج می برند. ماساژ به کاهش فشار و درد کمک کرده و باعث کم تر شدن احتمال وقوع سر درد می شود.

تقویت سیستم ایمنی بدن : مطالعات نشان داده اند که ماساژ منظم می تواند ظرفیت سیتوتوکسیک (میزان فعالیت "سلول های کشنده" ی طبیعی بدن) سیستم ایمنی را بالا ببرد.

تسریع توانبخشی بعد از عمل جراحی : ماساژ به بدن برای رساندن اکسیژن و مواد غذایی به بافت ها و دستگاه های حیاتی کمک می کند. این عمل، ماساژ را به یک مکمل عالی برای توانبخشی های پس از عمل جراحی تبدیل می کند.

کمک به بازتوانی پس از ایجاد آسیب : بازتوانی می تواند خسته کننده باشد. یک برنامه ی ماساژ پیوسته می تواند فرایند بهبودی را تسریع کرده و همچنین فرد را آرام و با انگیزه نگاه دارد.

لیزر درمانی

درمان با لیزر پرتوان، یک روش جدید برای رهایی از بسیاری از عارضه های دردناک می باشد. لیزر درمانی، سلول ها را با وارد کردن انرژی نور لیزر به بافت، تحریک می کند. لیزر پرتوان با قدرت بالا یک روش بدون درد، ایمن و نسبتا عاری از عوارض جانبی می باشد که برای رفع درد های عصبی، عضلانی و اسکلتی استفاده می شود. مطالعات زیادی نشان می دهند که لیزر درمانی، فرایند بهبود یک زخم یا جراحت را تسریع می کند و همین اثر را بر روی درمان درد های عصبی، عضلانی و اسکلتی نیز دارد.

لیزر پرتوان با قدرت بالا یک پیشرفت تکنولوژیکی نسبت به لیزر درمانی سرد بوده و قابلیت درمان سطح بسیار زیادی را نسبت به لیزر سرد، داراست. تحریک زیستی توسط نور لیزر، منجر به رشد و ترمیم بافت می شود. این عمل باعث تسریع فرایند ترمیم زخم و همچنین کاهش چشمگیر درد، التهاب و شکل گیری بافت اسکار می شود.

اثر لیزر درمانی بر بدن

اثرات زیستی (به دست آمده از مطالعات بالینی و آزمایشات) :

بافت آسیب دیده و ناکارآمد را تحریک به بهبودی می کند.

اثر ضد التهاب: نور لیزر باعث تاخیر خون شاهرگی شده و همچنین دستگاه لنف را تحریک به فعالیت بیشتر می کند (مایعات مناطق متورم را خالی می کند). بنابراین باعث اِدِم و در نتیجه درد کم تر می شود.

ضد درد (اثر مسکن). اثر لیزر بر روی سلول های عصبی جلوی انتقال پیام درد به مغز را گرفته و حساسیت عصب را کم تر می کند. همچنین مکانیزم تسکین درد طبیعی بدن را تحریک کرده که عبارت است از ترشح مقادیر زیاد اندورفین و انکفالین از مغز و غدد فوق کلیه.

تسریع فرایند ترمیم بافت و رشد سلولی. لیزر درمانی پر توان با نفوذ عمیق در بافت، باعث سرعت بخشیدن به تولید مثل و رشد سلولی می شود. هنگامی که سلول های تاندون ها، استخوان ها، رباط ها و ماهیچه ها در معرض اشعه ی لیزر قرار بگیرند، تولید مثل و ترمیم آن ها سریع تر خواهد شد.

بهبودی عملکرد اعصاب. بهبودی کند عملکرد اعصاب در بافت آسیب دیده، می تواند باعث بی حسی یا اختلال در عملکرد اندام های مختلف شود. لیزر به فرایند وصل شدن دوباره ی اعصاب شتاب داده و و دامنه ی پتانسیل عمل را به جهت بهینه سازی فعالیت عضلات، افزایش می دهد.

بهبود فعالیت های عروقی. لیزر درمانی پر توان باعث ایجاد مویرگ های جدید در بافت آسیب دیده شده، فرایند بهبود را سرعت بخشیده، زخم ها را زود تر می بندد و بافت اسکار را کاهش می دهد.

کاهش تشکیل بافت فیبروز. لیزر درمانی با قدرت بالا، تشکیل بافت اسکار ناشی از بریدگی، خراش، سوختگی یا جراحی را کاهش می دهد.

ترمیم سریع تر زخم ها. لیزر درمانی پر توان تولید فیبروبلاست (واحد های سازنده ی کلاژن که در ترمیم زخم مورد نیازند) را تحریک می کند.

کاربرد های لیزر درمانی

لیزر پرتوان در هر دو نوع عارضه ی مزمن و حاد کار آمد است. ازجمله درد پشت و گردن، تاندونیت، آسیب های ورزشی، درد آرنجو آرنج تنیس بازان و آسیب های کشش مکرر مانند سندرم تونل کارپ.

تحقیقات  اخیر نیز اثر گذاری موثر لیزر پرتوان روی عارضه های دردناکی چون فیبرومیالژیا، میگرن، سر گیجه، استئوآرتریت و آرتروز روماتوئید را نشان می دهند.

عارضه های درمان شده توسط لیزر درمانی با قدرت بالا

درد حاد (زخم)

دیسک های بر آمده

فتق دیسک کمر

درد مزمن

 زونا

گردن درد

زانو درد

نوروپاتی (آسیب عصبی)

فلج بل

آسیب های ناشی از فشار مکرر

درد شانه

خار پاشنه

تورم یا جراحت بافت نرم

پیچ خوردگی یا کشیدگی

تاندونیت

بورسیت

آرتروز زانو و ستون فقرات

سندرم تونل کارپ

درد لگن

درد مفاصل

درد گردن و پشت

سیاتیک

آسیب های ورزشی

تونل تارسال

آرنج تنیس یا گلف باز ها

زخم هایی که بهبود نمی یابند

سر درد های میگرن

آسیب به استخوان

التهاب زائده ی فوق لقمه ای (آرنج تنیسور ها)

پیچ خوردگی یا کشیدگی

آسیب ناشی از فشار مکرر

فاسئیت پلانتار

درد نوروژنیک

سندرم درد های کمپلکس (پیچیده) موضعی / دیستروفی سمپاتیک رفلکسی

فیبرومیالژیا

نورالژی (درد) عصب سه قلو

آرتروز روماتوئید

استئوآرتریت

درد اسکلتی عضلانی

سر درد های میگرن

بیماری پارکینسون

فلج بل

درمان با لیزر پر توان چه حسی دارد

بیماران معمولا احساس گرمی و آرامش عمیق را توصیف می کنند. می توان انتظار داشت که نتایج پس از حدود 3 تا 5 جلسه شروع به ظاهر شدن کنند. هر جلسه ی درمان می تواند بین 10 تا 20 دقیقه به طول بیانجامد. اکثر موارد درد، در بین 5 تا 10 جلسه از بین می روند. نتایج اغلب دائمی اند. درمان نوروپاتی (آسیب به اعصاب) معمولا در 15 تا 20 جلسه انجام شده و اگر اثر آن دائمی نباشد، طولانی مدت خواهد بود.

تعداد جلسات مورد نیاز درمان با لیزر

عارضه ی مورد درمان و وضعیت کلی سلامت بیمار، تعیین کننده ی تعداد جلسات مورد نیاز برای درمان با لیزر پرتوان می باشند. برخی از بیماران پس از 1 تا 3 جلسه احساس راحتی می کنند ولی به طور میانگین 4 تا 10 جلسه مورد نیاز است. عارضه های مزمن مانند نوروپاتی ممکن است به جلسات درمانی بیشتری نیاز داشته باشند. زمان هر جلسه درمان بین 5 تا 30 دقیقه است که بستگی به ناحیه ی مورد درمان و نوع عارضه دارد.

عوارض و خطرات

لیزر پرتوان، بدون درد و ایمن بوده و فاقد عوارض جانبی است. در طی درمان، بیمار یک اثر گرمای ملایم را احساس کرده که در بیشتر موارد همراه با احساس آرامش عمیق است. درمان به وسیله ی لیزر پرتوان در موارد بارداری، تومور های پوستی بد خیم و یا استفاده از دارو هایی که نسبت به نور حساسیت ایجاد می کنند، انجام نمی شود. به دلیل نفوذ لیزر در پوست، یک افزایش دمای موضعی در پوست مشاهده خواهد شد. در طی لیزر درمانی هیچ گونه لوسیون و پماد موضعی نباید مورد استفاده قرار بگیرد. در طی عمل لیزر درمانی پر توان، عینک محافظ چشم مورد نیاز است.

الکتروتراپی چیست؟

TENS یا تحریک الکتریکی اعصاب بدن از طریق پوست ، یک نوع از درمان های الکتروتراپی میباشد . در این روش توسط یک دستگاه مخصوص جریان الکتریکی از طریق پوست به عصب های بدن فرستاده می شود و آن ها را تحریک می کند و در نتیجه این تحریک عصبی ،اندورفین و هورمون های ضد درد در بدن ترشح می شود و به روشی طبیعی و موثر دردهای مزمن بدن تسکین میابد. واژه TENS در واقع بیانگر طیف وسیعی از تکنیک های تحریک عصبی از طریق پوست می باشد ، اما کاربرد آن در فیزیوتراپی برای تسکین درد های مزمنی است که به درمان دارویی پاسخ نداده اند.

از روش الکتروتراپی با دستگاه TENS برای درمان طیف وسیعی از درد های حاد و مزمن استفاده می شود . از جمله کمر درد ، سیاتیک ، آرتروز ، روماتیسم ، فیبرومیالژیا ( درد و گزگز در تمام بدن ) ، درد آرنج ، درد گردن ، زانو درد ، درد های قاعدگی ، درد های نوروپاتی (درد های ناشی از آسیب به اعصاب یا نخاع مانند ام اس ) ، درد های سرطانی و درد زایمان.

الکترود های دستگاه در نزدیکی محل درد قرار داده می شوند . به طور مثال در صورت درد کمر، الکترود ها در دور تا دور محل درد کمر قرار داده می شوند و جریان به عصب های آن ناحیه فرستاده می شود .

مزایای الکتروتراپی

بزرگترین مزیت TENS این است که برای تسکین درد از مکانیسم های طبیعی خود بدن استفاده می کند و به همین خاطر عوارض جانبی آن بسیار کم است. در روش های دارو درمانی نیز برای تسکین درد از مواد شیمیایی استفاده می شود و سیستم ساز و کار بدن و متابولیسم آن تغییر میابد و طبیعتا این کار عوارض جانبی زیادی را به همراه دارد. در واقع مهمترین دلیل به کار گرفتن TENS در فیزیوتراپی ، تسکین درد های مزمن بدون مواجهه با عوارض جانبی و واکنش های بدن به مواد شیمیایی و داروهای مسکن است.

دستگاه TENS دارای قابلیت تنظیم فرکانس در یک دامنه مشخص است بنابراین فیزیوتراپیست می تواند با توجه به فیزیولوژی بدن هر شخص و طوری که بدن او به تحریک عصبی پاسخ می دهد ، دستگاه را تنظیم کند.

مدل های جدید تر دستگاه های TENS در ابعاد بسیار کوچکی ساخته شده اند و استفاده از آنها بسیار ساده است و بیماران می توانند پس از تجویز فیزیوتراپیست و دریافت اطلاعات و دستوالعمل های لازم از این دستگاه در محیط خانه استفاده کنند.

الکتروتراپی با دستگاه TENS معمولا ، برای رسیدن به بهترین نتایج ، همراه با دیگر روش های درمانی فیزیوتراپی به کار گرفته می شود. نتایج روش های سرما درمانی ، گرما درمانی ، حرکات اصلاحی کششی و قدرتی در صورت همراه شدن با به کارگیری روش الکتروتراپی با دستگاه TENS نتایج ایده آل تری خواهند داشت.

درمان با دستگاه TENS چه احساسی دارد ؟

در زمان درمان با دستگاه TENS بیمار کمی احساس گزگز و ارتعاش خفیف در بدن خود دارد . بعضی افراد ممکن است بگویند که احساس سوزش یا سوزن سوزن شدن دارند که در صورتی که این احساس ادامه پیدا کند نشان دهنده این است که استفاده از TENS برای شخص مورد نظر مناسب نیست ، اما در اکثر اوقات این حس کم کم محو می شود و در ادامه بیمار احساس راحتی میکند.

نتایج درمان

بستگی به شدت دردی که بیمار دارد و مدت زمانی که این درد را داشته است ( حاد یا مزمن بودن درد) ، زمان رسیدن به نتایج نیز متفاوت است و ممکن است نتایج الکتروتراپی سریعا مشاهده نشوند و ممکن است نتایج بعد از چند روز مشخص شود و یا رسیدن به نتیجه چند هفته طول بکشد. رسیدن به نتایج درمان همچنین به میزان مقاومت پوست بیمار ( در برابر جریان الکتریکی) ، نوع دردی که بیمار داشته است و مکانیسم طبیعی کنترل درد در بدن بیمار بستگی دارد.

بسیاری از بیماران ظرف مدت کوتاهی نتایج مثبتی از درمان خود و بالا رفتن توان تحمل درد و سپس تسکین درد و کاهش دادن میزان مصرف دارو را گزارش می دهند. البته ممکن است این اتفاق برای همه نیفتد اما برخی از بیمارا مبتلا به درد های مزمن به طور کامل و دائم درمان می شوند و درد آن ها از بین می رود.

در حالی که بیمار با استفاده از روش الکتروتراپی با دستگاه TENS بهبود میاید می تواند رفته رفته میزان فعالیت های خود را افزایش دهد ، میزان استفاده از الکتروتراپی نیز ممکن است به مرور کمتر شود ( با کمتر شدن زمان استفاده از الکتروتراپی ، یا کم شدن فرکانس یا کاهش جریان دستگاه).

عوارض

الکتروتراپی با دستگاه TENS روش ایمنی است و عوارض جانبی ندارد و تنها در موارد خاصی ممکن است در محل اتصال الکترود ها به بدن ، پوست کمی ملتهب شود.

شاک ویو تراپی چیست ؟

شاک ویو موج انرژی بسیار کوتاه اما شدیدی است که سریع‌ تر از سرعت صوت حرکت می‌کند. شاک ویو تراپی روشی غیرتهاجمی است که امواج فشاری را برای درمان عارضه‌های عضلانی  اسکلتی گوناگون به کار می‌گیرد. امواج صوتی با انرژی بالا (شاک ویو) نیروی مکانیکی را بر بافت‌های بدن اعمال می‌کند.

کاربردهای شاک ویو تراپی

در فیزیوتراپی غالباً شاک ویو تراپی برای درمان اختلال‌های مزمن تاندون‌هاو عضله‌ها، تسکین درد گردن و کمر و نقاط ماشه‌ای به کار برده می‌شود. شاک ویو تراپی در مقایسه با درمان متداول و قدیمی‌تر توسط دست و ابزار خاص کارآمدتر و سریع‌تر است و نتایج حاصل از آن در دراز مدت چشمگیرتر است. عارضه‌هایی که معمولاً با این روش درمان می‌شوند عبارت‌اند از:

• درد شانه
• اپی کوندیلیت یا آرنج تنیس‌بازان یا درد آرنج
  
• کمر درد
• گردن درد
• درد تاندون آشیل
• درد کف پا
• التهاب تاندون کشکک زانو (پاتلا)
• درمان نقاط ماشه‌ای
• شانه منجمد (یخ زده)
• التهاب مفصل کتفی ـ بازویی پیش از ابتلا به آرتریت (التهاب مفصل)
• خار پاشنه
• تغییرات ناشی از آرتروز ـ علائم ثانویه
• التهاب تاندون آشیل
• درد پاشنه پا
• اپی کوندیلیت زند زبرین و خارج آرنج

شاک ویو تراپی با توجه به تأثیر بازسازی کننده و التیام بخشی بافت نرم در پزشکی ورزشی کاربرد بسیار دارد. بنابراین دوران بهبود پس از آسیب دیدگی را می‌توان با بهره‌گیری از این روش به حداقل رساند. موارد استعمال شاک ویو تراپی عبارت‌اند از:

• تورم عضلانی
• درمان بدشکلی طولانی مدت مفصل
• درد کشاله ران
• درد مفصل ران
• کمر درد

درمان با شاک ویو چگونه انجام می شود؟

شاک ویو تراپی عملی سرپایی است . پروب دستگاه ، پس از مالیدن ژل جهت هدایت امواج، روی پوست قرار داده می‌شود. ممکن است از امواج با انرژی بالا یا پایین استفاده شود؛ امواج با انرژی بالا باعث بروز درد می‌شود، بنابراین بی‌حسی موضعی یا منطقه‌ای ضرورت می‌یابد. شاک ویو تراپی با امواج با انرژی پایین غالباً بدون بی‌حسی انجام می‌شود. درمان با مشارکت فعال بیمار و پاسخ وی در مورد قرار داشتن پروب بر روی محل درد موفقیت‌آمیزتر خواهد بود. انجام یک یا دو جلسه درمان ضروری است.

از بیمار خواسته می‌شود تا پس از عمل میزان فعالیت فیزیکی خود را به مدت یک تا دو هفته کاهش دهد. شاک ویو تراپی برای درمان بعضی مشکلات تاندون یا عارضه‌های فرسایشی و تحلیل برنده مزمن، مانند التهاب تاندون آشیل و التهاب آرنگ کف پا (پلانتار فاشیا) مفید است.

موارد عدم استعمال شاک ویو تراپی

در صورت وجود تومورهای استخوانی، عارضه‌های استخوانی متابولیک خاص و اختلال‌های عصبی یا گردش خون معین معمولاً از شاک ویو تراپی اسفاده نمی‌شود. به علاوه این روش احتمالاً برای بانوان باردار و بر روی مواضع استخوان در حال رشد مفید نخواهد بود. در حال حاضر چنانچه عفونت وجود داشته باشد، بهره‌گیری از شاک ویو تراپی مجاز نیست؛ اگرچه بعضی پژوهش‌های اولیه بیانگر سودمند بودن این روش برای رفع عفونت است. شاک ویو تراپی نباید برای درمان عارضه‌ها یا محل‌هایی استفاده شود که در آنها گاز یا هوا در بدن وجود دارد. در هر حال باید پیش از شروع این درمان حتماً با پزشک مشورت کرد.

سرعت تأثیرگذاری شاک ویو تراپی

بسیاری از بیماران تقریباً بلافاصله پس از درمان بهبودی نسبی حس می‌کنند. این تأثیر معمولاً (البته نه همواره) موقتی و مرتبط با اثر داروی بی‌حسی‌ای است که هنگام تحریک شدید بافت در شاک ویو تراپی مصرف می‌شود.

التیام یافتن صدمه‌ها چند روز زمان می‌برد و بسیاری بیماران پیش از پایان یافتن هفته دوم متوجه بهبودی قابل ملاحظه می‌شوند. تکمیل فرایند التیام، بسته به تشخیص عارضه، چند هفته یا چند ماه زمان می‌برد، هر چند تسکین درد غالباً پیش از تکمیل فرایند التیام محقق می‌شود.

ایمنی شاک ویو تراپی

فن‌آوری پایه استفاده شده در شاک ویو تراپی ده‌ها سال است که بر روی میلیون‌ها نفر به کار برده شده است. این فن‌ آوری کاربرد گسترده‌ای در اروپا، به ویژه در کشورهای آلمانی زبان مبدع این فن‌آوری، داشته است. هیچ یک از موارد کاربرد شاک ویو تراپی در درمان سیستم عضلانی ـ اسکلتی هیچ گونه اثر جانبی به دنبال نداشته است. در واقع حتی عوارض جانبی کمی مانند گزگز کردن، درد، قرمزی یا کبودی بسیار به ندرت، آن هم در شدت پایین و برای دوره‌ای کوتاه بروز می‌یابد.

ضمناً چنین عوارضی معمولاً در درمان با انرژی بالا و موارد استعمال نسل‌های اولیه این فن‌ آوری بروز می‌یابد.

عوارض احتمالی

 درد و حساسیت بیش از اندازه محل درمان از عوارض اصلی به شمار می‌رود. این مشکلات معمولاً به مرور زمان برطرف می‌شود. درد و ناتوانی در صورت موفقیت‌آمیز نبودن شاک ویو تراپی ادامه خواهد داشت. در صورت بروز هرگونه سوال و یا نیاز به مشاوره ، با متخصصین ما تماس بگیرید.